Onderzoekers die toegang willen krijgen tot genetische hulpbronnen moeten de
nodige zorgvuldigheid betrachten, d.w.z. een proces volgen om na te gaan of al het biologische materiaal dat
wordt verzameld (of overgedragen) en wordt gebruikt voor onderzoek
[1] voldoet aan de wettelijke vereisten voor ABS.

Neem zeker contact op met de juiste persoon aan je onderzoeksinstelling voordat je stappen zet in Access & Benefit-Sharing!

• 1. Bepaal of het Nagoya Protocol op het materiaal van toepassing zal zijn.

  Raadpleeg de Checklist voor Onderzoekers, die een stapsgewijze handleiding biedt om dit te
  bepalen. Als je vaststelt dat het protocol niet van toepassing is, ga je verder met stap 7 hieronder.

• 2. Verzamel informatie over het land dat het materiaal levert.

  Gebruik de Checklist voor Onderzoekers, verwijzend naar de ABS Clearing-House-website
  om te bepalen of het leveranciersland het protocol heeft geratificeerd en wet- of regelgeving heeft om de
  genetische hulpbron die je wil gebruiken te reguleren.

• 3. Onderneem indien nodig ‘passende zorgvuldigheid’.

  De vereiste due diligence-stappen zijn afhankelijk van hoe de genetische hulpbron is verkregen. De Checklist voor Onderzoekers vat de onderstaande stappen samen.
  Voor
  directe toegang, waarbij de genetische bronnen rechtstreeks door de onderzoeker worden verkregen
  uit het land van herkomst:

  • Bepaal met behulp van het ABS Clearing-House of de toegangsmaatregelen vereisten omvatten om
    ‘voorafgaande geïnformeerde toestemming’ (PIC) en ‘wederzijds overeengekomen voorwaarden’ (MAT) voor de
    genetische hulpbron te verkrijgen (bijv. China vereist PIC en MAT, Japan momenteel niet).
  • Neem bij twijfel contact op met het nationale ABS-contactpunt van dat land, via de juiste persoon aan je
    onderzoeksinstelling.
  • Vraag indien nodig PIC aan. Dit houdt in dat de vereiste informatie (die zal variëren) wordt ingediend
    bij de geïdentificeerde toegangspunten en belanghebbenden van het land van de aanbieder. Dit kan bevoegde
    nationale autoriteiten, lokale gemeenschappen en verschillende bestuursniveaus omvatten en kan tijdrovend
    zijn.
  • Als materiaal of kennis die verband houdt met genetisch materiaal wordt verkregen van inheemse of lokale
    gemeenschappen, is aanbevolen om ‘onderling overeengekomen voorwaarden’ (MAT) voor toegang te bedingen,
    ook al is dit niet vereist in de nationale wetgeving.
  • Controleer of u andere vergunningen nodig heeft (bijv. voor export, toegang tot beschermde gebieden
    etc.)
  • Nadat PIC is verkregen zal je onderzoeksinstelling onderhandelen over MAT met de bevoegde nationale
    autoriteit. (In de praktijk gebeurt dit vaak gelijktijdig met de PIC-aanvraag.)
  • De bevoegde nationale autoriteit in het land dat het materiaal levert geeft een vergunning aan de
    gebruiker af en publiceert een bevestiging daarvan op de ABS Clearing-House-website.
  • Het ABS Clearing-House genereert een internationaal erkend conformiteitscertificaat (IRCC).
  • Houd je tijdens het onderzoek aan deze voorwaarden. Als dit niet mogelijk is, moet er opnieuw
    onderhandeld worden over de PIC en MAT.

  Voor indirecte toegang, waarbij de genetische bronnen via een derde partij worden verkregen, bijvoorbeeld een
  privé-/geregistreerde collectie, botanische tuin etc.:

  • Informeer bij de tussenpersoon naar de beste manier om de genetische hulpbron voor jouw project te
    verkrijgen. Dit kan variëren afhankelijk van of de derde partij een collectie, medewerker, ex-situ
    faciliteit [2] etc. is.
  • Controleer of PIC en MAT zijn verkregen door de tussenpersoon toen de bronnen voor het eerst werden
    gebruikt, of verzamel informatie om te bevestigen dat PIC en MAT niet vereist waren.
  • Verkrijg PIC en MAT van de tussenpersoon. Dit zal waarschijnlijk de vorm hebben van een IRCC, maar kan
    ook de vorm hebben van gelijkwaardige informatie. [3]
  • Bevestig dat de overdracht en het beoogde gebruik onder de PIC- en MAT-voorwaarden vallen.
  • Zo niet, vraag een nieuwe of gewijzigde PIC en MAT aan vanuit het leveranciersland.

• 4. Dien indien nodig een due diligence-verklaring in.

  Als je genetische bronnen gebruikt die onder het Nagoya Protocol vallen, moet je een zorgvuldigheidsverklaring
  indienen. Raadpleeg de Checklist voor Onderzoekers voor meer informatie.

• 5. Houd de juiste gegevens bij.

  Due diligence-dossiers, d.w.z. IRCC of gelijkwaardige informatie [3], moeten minimaal 20 jaar na het einde van
  het gebruik worden bewaard.

• 6. Overdracht

  Het doorgeven van de genetische hulpbron aan een derde partij.
  De overdracht van genetische rijkdommen moet in overeenstemming zijn met de vereisten die in PIC en MAT staan
  gestipuleerd. De overdracht moet omvatten:

  • het internationaal erkende conformiteitscertificaat (IRCC) of gelijkwaardige informatie
    [3]
  • toegangsvergunningen en MAT, indien van toepassing

  De overgedragen informatie moet door de nieuwe houder worden bewaard en bij eventuele volgende overdrachten
  worden opgenomen.

• 7. Als je vaststelt dat jouw werk niet binnen het toepassingsgebied van het Nagoya Protocol valt:

  Houd een overzicht bij van wat je hebt gedaan om te concluderen dat de genetische hulpbron niet binnen de
  scope viel, bij wijze van ‘due diligence’. Er is geen verdere actie vereist.

  Je moet je er wel van bewust zijn dat sommige landen mogelijk hun eigen ABS-wetgeving hebben die geen
  verband houdt met het Nagoya Protocol en dat deze moet worden opgevolgd.